در شهر زاهدان در کنار استفاده از آب لوله کشی به علت بالا بودن املاح آن، آب شرب اهالی از منابع آب حاشیه و اطراف زاهدان تامین می شود و معمولاً به وسیله تانکر و ظروف، در دسترس اهالی شهر قرار می گیرد و در نتیجه احتمال آلودگی میکروبی آب شهری افزایش می یابد. این مطالعه به منظور تعیین آلودگی میکروبی آب شرب اهالی شهر زاهدان، مخصوصاً در سیستم توزیع با تانکر، ظروف، ذخیره شده در منزل و منشاء آب در سال 1379 انجام شده است. به منظور رسیدن به اهداف مطالعه، از 21 منطقه شهر زاهدان 105 نمونه آب بطور تصادفی حامل آب گاریهای دستی، آب ذخیره شده در منازل و همچنین تعداد 23 نمونه از منشأ های اصلی برداشت آب جمع آوری شد. کلیه نمونه ها در حداقل زمان ممکن برای انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال و اطلاعات مربوط به هر آزمایش در فرم مخصوص گزارش میکروبی ثبت شد. نتایج به دست آمده از نمونه های مورد بررسی حاکی از آن است که نمونه آب تانکرها، ذخیره شده در منازل و منشأ اصلی به ترتیب 23.8%، 14.6% و 30.4% حاوی کلیفرم بیشتر از 10 و 19%، 7.3% و 30.4% دارای کلیفرم مدفوعی بودند. در نمونه آب ظروف گاریهای دستی آلودگی میکروبی مشاهده نشد. با در نظر گرفتن استاندارد سازمان جهانی بهداشت و همچنین موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران بخش قابل توجهی از آبشرب اهالی شهر زاهدان بدون عمل تصفیه غیر قابل شرب می باشد و اهالی از طریق مصرف آبهای شرب غیر لوله کشی در معرض خطر انواع بیماریهای منتقله به وسیله آب قرار دارند

در این تحقیق، اثر ضد میکروبی آب ازونیزه در خودرو رفع آلودگی محیطی DSM2500-SK بررسی شد. به دنبال وقوع یک حمله بیولوژیک، رفع آلودگی سریع و به موقع موجب جلوگیری از گسترش آلودگی و کاهش دامنه آسیب خواهد شد. بر اساس استانداردهای موجود، اثر ضد میکروبی نسبت به آب ازونیزه خروجی از دستگاه بر روی باکتری هایی نظیر سودوموناس آئروژینوزا (باکتری محیطی)، استافیلوکوکوس اورئوس (باکتری گرم مثبت)، اشریشیا کولی (باکتری گرم منفی) و باسیلوس سوبتیلیس (باکتری اسپوردار) مورد بررسی قرار گرفت. میزان حساسیت باکتری ها با روش اصلاح شده میکرودایلوشن (Micro Dilution) و از طریق تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی و کشندگی آب ازونیزه تعیین و در مرحله بعدی غلظت آب ازونیزه موثر بر باکتری ها بررسی شد. افزایش دما، ناخالصی و pH باعث ناپایدار شدن آب ازونیزه می شود. نتایج به دست آمده نشان داد که حداقل رقت کشنده باکتری توسط ازون باقیمانده در آب با غلظت ppm 3 برای باکتری استافیلوکوکوس اورئوس CFU/mL 104×5/7، برای باکتری سودوموناس آئروژینوزا CFU/mL 105× 5/7، برای باکتری اشریشیا کولی 157O CFU/mL 105×5/7 است و این محلول گندزدا بر روی اسپور باکتری ها تاثیر ندارد. در تعیین غلظت موثر آب ازونیزه بر باکتری مشخص شد که غلظت 100 درصد آب ازونیزه خروجی از دستگاه قادر به گندزدایی است.

زمینه و هدف: خلیج گرگان با ارزش زیست محیطی بی نظیر در جنوب شرقی دریای خزر، نه تنها دارای ماهی های باارزشی مانند ماهیان خاویاری و سفید می باشد، بلکه از سواحل آن برای شنا نیز استفاده می شود. عدم رعایت موازین زیست محیطی می تواند خطراتی را برای سلامتی انسان و محیط زیست ایجاد نماید. این مطالعه به منظور بررسی آلودگی میکروبی آب دریای خزر در خلیج گرگان و مقایسه آن با استاندارد انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تعداد 40 نمونه آب دریا طی فصول تابستان و پاییز 1383 برداشته شد. میانگین تعداد کل باکتری ها، کلیفرم ها، کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی با روش استاندارد تعیین گردید.یافته ها: میانگین تعداد کل باکتری ها، کلیفرم، کلیفرم مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی در آب خلیج گرگان به ترتیب برابر 5001 در یک سی سی، 1555، 817 و 59 در 100 سی سی تعیین گردید.نتیجه گیری: مقایسه میانگین نتایج این بررسی با استانداردهای مربوط به محل های شنا و پرورش ماهی نشان داد که آب خلیج گرگان از نظر شنا دارای آلودگی میکروبی است، ولی از نظر محل های پرورش ماهی دارای آلودگی میکروبی نمی باشد.

شهرستان اسلامشهر به عنوان یکی از شهرستان های استان تهران به دلیل واقع شدن در مجاورت پایتخت (30 کیلومتری ) طی دهه های اخیر رشد بسیار سریع، بی رویه و ناموزون داشته که یکی از نتایج آن آلودگی آب های زیر زمینی منطقه بوده، به طوری که این مشکل باعث اعتراض مردم منطقه شده است و این حق طبیعی آن ها است که آب سالم و بهداشتی داشته باشند.با توجه به این که در شهرستان اسلامشهر تنها منبع تامین آب شرب برای ساکنان روستاها استفاده از منابع آب زیر زمینی (چاه ها) می باشد، لذا بررسی کیفیت آب این چاه ها حایز اهمیت است.در طول این تحقیق که در مدت زمان 14 ماه، از آذر 1384 لغایت دی ماه 1385 صورت پذیرفت، با نمونه برداری و آزمایش باکتریولوژیکی آب 14 چاه از چاه های آب شرب روستاهای اسلامشهر که بر اساس موقعیت قرار گیری در بافت مسکونی روستا به عنوان چاه های نمونه انتخاب شدند ،با 2 بار نمونه برداری و آزمایش از هر چاه نمونه، کیفیت آب شرب از نظر میکروبی در منطقه مشخص شد.آلودگی به کلیفرم کل در روستاهای نظام آباد، رضی آباد، رحیم آباد - شکر آباد، اسلام آباد و جعفر آباد جنگل مشاهده گردید .از نظر آلودگی به کلیفرم مدفوعی نیز به جز در یک مورد که آن هم مربوط به روستای اسلام آباد می باشد، مورد دیگری مشاهده نگردید.نظر به این که در مورد بعضی از چاه های مورد مطالعه آلودگی میکروبی مشاهده شده و از طرفی تنها منبع تامین آب شرب درمنطقه اسلامشهر آب های زیر زمینی می باشد، لذا ضرورت دارد که همواره کیفیت آب شرب ساکنان منطقه مورد توجه قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه: تامین آب آشامیدنی سالم و نظارت بر کیفیت آن به امری ضروری برای جوامع بشری مبدل شده است. هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آلودگی میکروبی منابع تامین کننده آب آشامیدنی شهرستان قزوین انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی جهت تعیین کیفیت میکروبی در 45 چاه از چاه های تامین کننده آب آشامیدنی شهرستان قزوین با نمونه برداری در فصول زمستان و بهار سال های 1392 تا 93 انجام شد. آنالیز نمونه ها با استفاده از روش استاندارد تخمیر چندلوله ای (3 لوله ای) جهت شمارش کلیفرم کل و مدفوعی صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در تمامی نمونه های گرفته شده غلظت کلیفرم کل و مدفوعی صفر و فاقد آلودگی میکروبی از نظر کلیفرم کل و مدفوعی بودند. نتیجه گیری: کیفیت میکروبی منابع تامین آب آشامیدنی شهرستان قزوین از لحاظ آلودگی به کلیفرم کل و مدفوعی بسیار مطلوب بود و با استاندارد ملی مطابقت داشت اما جهت حفظ مطلوبیت، نظارت مستمر شرکت آب و فاضلاب بر وضعیت کیفی منابع تامین آب آشامیدنی بسیار حایز اهمیت می باشد.

مقدمه: سلامت و بهداشت آب دریا و دریاچه با کیفیت آب رودخانه ها و آلاینده های منتهی به آن ارتباط مستقیم دارد. اغلب منابع آب های سطحی در حاشیه دریای خزر، بر اثر دفع نامناسب فاضلاب های شهری، کشاورزی، صنعتی و غیره، دارای آلودگی بیش از حد مجاز هستند.هدف: تعیین میزان بارآلودگی میکروبی آب شناگاه های تابستانی نوار ساحلی دریای خزر در استان گیلان مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، از شش منطقه نوار ساحلی دریای خزر در استان گیلان که به عنوان شناگاه تابستانی استفاده می شود، طی ماه های گرم سال 1390 پایش و نمونه برداری صورت گرفت. متغیرهای کلی فرم کل، کلی فرم گرماپای، آنتروکوک های روده ای، دما و PH مطابق روش های موجود در کتاب استاندارد متد سنجش گردید.نتایج: نتایج، بیان گر آلودگی میکروبی آب شناگاه های مورد بررسی است. میانگین میزان بار باکتریایی کلی فرم کل، کلی فرم مدفوعی به ترتیب 363 و 8.125 MPN در هر 100 میلی لیتر نمونه و آنتروکوک روده ای 3.27CFU در هر 100 میلی لیتر نمونه بود. بار آلودگی باکتریایی، با دمای آب رابطه مستقیم داشت و میزان آلودگی از استانداردهای ملی توصیه شده بالاتر بود. بیشترین تعداد کلی فرم کل، کلی فرم گرماپای به ترتیب بیشتر از 1100 و 460 MPN در100 میلی لیتر نمونه و آنتروکوک روده ای بیشتر از 100 MPN در 100 میلی لیتر نمونه در تیرماه مربوط به شناگاه پاسداران شهرستان بندرانزلی بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، بیان گر آلودگی میکروبی بعضی از شناگاه های طبیعی سواحل دریای خزر در استان گیلان از نظر شاخص های میکروبی است که می تواند برای سلامت شناگران خطری جدی باشد.

یکی از راه های مهم انتقال بیماری به انسان آب آلوده می باشد. سوابق نشان می دهد که در جوامع شهری آب آشامیدنی آلوده بیشترین همه گیری بیماری هایی نظیر التور را به دنبال داشته است. با استفاده گسترده ای که امروزه از شبکه توزیع آب آشامیدنی شهری می شود، کنترل کیفیت آب شبکه توزیع ضرورت می یابد؛ لذا به منظور تعیین آلودگی میکروبی آب آشامیدنی شبکه توزیع آب شهر کرمانشاه در سال های 78-1377 این بررسی انجام گرفت.تحقیق به روش توصیفی صورت گرفت. نمونه های آب بر اساس هر 5000 نفر یک نمونه در ماه برداشت و مطابق استاندارد آب آشامیدنی ایران طبقه بندی شدند. نمونه ها از 20 کانون در سطح شهر کرمانشاه از سطح شبکه توزیع آب شهر گرفته شدند. نحوه آزمایش های میکروبی به روش آزمایش احتمالی و تکمیلی بود. طبق تعریف هر گونه آب ضدعفونی شده ای که در داخل شبکه توزیع وارد می شود، بایستی دارای MPN=0 باشد، در غیر این صورت آب نامطلوب و آلوده به حساب می آید. نتایج با استفاده از آمارهای توصیفی ارایه گردید. در کل تعداد 3087 نمونه در سال 1377 و 3902 نمونه در سال 1378 از سطح شبکه توزیع آب شهر کرمانشاه برداشت شد. یافته های آزمایشگاهی حضور اشرشیاکلی، انتروباکتر، سیتروباکتر، کلبسیلا و پسودوموناس را در نمونه های آلوده نشان داد. تعداد نمونه های آلوده در سال های 1377 و 1378 به ترتیب 85 و 86 نمونه بود. متوسط درصد آلودگی در سال 1377 برابر 2.7 و در سال 1378 معادل 2.2 بود. آلوده ترین ماه در سال 1377 ماه شهریور با 7.2 درصد و در سال 1378 ماه خرداد با 5.6 درصد آلودگی میکروبی در نمونه ها بوده است. آلودگی دائمی در نقاط مختلف شبکه توزیع آب شهر و حضور کلیفرم های گرماپای در نمونه های آب آشامیدنی نشان دهنده آلودگی های مدفوعی در شبکه توزیع آب آشامیدنی شهر کرمانشاه است. درصد آلودگی در دو سال تحقیق تقریبا برابر بوده است. به نظر می رسد که عیوب شبکه توزیع (احتمال شکستگی لوله یا کاهش فشار) باعث این آلودگی شده باشد. پیشنهاد می شود برای کاهش و حذف آلودگی، شبکه قدیمی توزیع آب بازسازی شود.

زمینه و هدف کیفیت آب و آئروسل های یونیت های دندانپزشکی باتوجه به تماس دائمی دندانپزشکان و بیماران با آن از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی باکتریایی آب یونیت های دندانپزشکی شهرستان زاهدان در سال 1396-1395، انجام شد. روش ها در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 2304 نمونه آب از چهار قسمت یونیت شامل لیوان پر کن، پوارآب، مجرای سر توربین و کویترون و یک نمونه آب از منبع آب شهری ورودی به یونیت ها بررسی شد. نمونه گیری در ابتدا و انتهای ساعات کاری روزانه و در روزهای شنبه و چهارشنبه انجام پذیرفت. نمونه ها طبق روش استاندارد متد ذخیره و به آزمایشگاه منتقل و آزمون شمارش باکتری های هتروتروف انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری ویلکاکسون و من ویتنی انجام گردید. نتایج میانگین شمارش باکتریایی کل معادل CFU/mL 32/184± 96/191 تعیین گردید. همچنین میانگین شمارش باکتریایی در روز شنبه 194/56± 209/98 و چهارشنبه 171/67± 173/94 CFU/mL گزارش شد. میانگین شمارش باکتریایی قبل از شروع کار 174/23± 178/78 و در پایان کار CFU/mL 193/07± 205/14 بود. میانگین شمارش باکتریایی توربین و کویترون بعد از فلاشینگ، به صورت معناداری کاهش داشت (0/05P<). میانگین شمارش باکتریایی در اول هفته بیشتر از آخر هفته و در انتهای روز بیشتر از ابتدای ساعات کاری بود (0/05P<). نتیجه گیری با توجه به میزان آلودگی بالای آب یونیت های دندانپزشکی، دندانپزشکان باید همواره به راه های کنترل میکروارگانیسم در منابع آب یونیت ها توجه داشته باشند و برای کم کردن خطر عفونت کارکنان و بیماران اقدامات پیشگیرانه مناسب را به کار برند.